شهدای داراب

شهید والامقام نبی اله زراعتکار

بسم الله الرحمن الرحیم

خدمت خانواده گرامی، سلام علیکم

به نام الله، پاسدار حرمت خون شهیدان. امیدوارم که سلامت باشید و زندگی را به خوبی و خوشی بگذرانید. باری لازم شد نامه هرچند ناقابل خدمت شما بنویسم که بدانید سلامتی برقرار است، البته ما و همه در سایه عنایات حضرت منان سلامت هستیم و آن بستگی به عنایات و اراده او دارد، هر آنچه که او بخواهد می شود.

پدر و مادر؛ ما در این دنیا همچون مسافری بیش نیستیم و هر زمان باید خود را آماده آن سازیم که بار سفر به سوی دیار دیگر ببندیم و به این دنیای فانی دل نبندیم، که آن ما را فریب می دهد. که همانا مولا علی(ع) می فرماید:«الدنیا تزرو تعز تمسی»،«دنیا ضرر می رساند، فریب می دهد و می گذرد.»

پس پدر و مادرگرامی؛ به این دنیا دل نبندیم، که آن همچون ماری است که لمس کردن آن نرمی می دهد و نیش آن سمی و کشنده. و همان طور که گفتم همه چیزی که در دست ما است، بعنوان امانت می باشد. اعم از: مال، فرزند، زندگی و هر آن چه که هست، باید بگذاریم و برویم. فقط خود می مانیم و یک متر زمین و اعمال خودمان!

پس[ای]خانواده محترم؛ خود را آماده سازیم که هر زمان باید بار ببندیم و هجرتی جاودانی و همیشگی کنیم، که این هجرت بس سخت توشه ای خالص می خواهد و گرنه کارمان دشوار است.

پس مادر و پدرم؛ غم مخورید که من از شما دورم و جدا! شما همیشه در ذهن داشته باشید که من و ما همچون امانتی هستیم که باید یک روز آن را پس بدهید و همانا خوشحال باشید که این امانت، خوب پس خواهید داد و باعث افتخارتان خواهد بود و هیچ گاه باعث سرشکستگی برای شما نبود. بلکه، همیشه من در این فکر بودم که چگونه اشتباهات گذشته خود را جبران کنم که انشاالله، امیدوارم که در این کار موفق شده باشم و از این به بعد هم، همه ما موفق باشیم.

پدرم؛ امیدوارم که شما در پی به جای آوردن واجبات کوشا باشید، که همانا آن اولین سؤال است که بعد از مرگ می شود و نگویید که نمی توانیم. برای انسان هیچ کاری مشکل نیست، که تنها اراده می خواهد.

و شما مادرم؛ در نمازهایتان دعا به این رزمندگان یادتان نرود، تا انشاءالله این جنگ به پیروزی کامل برسد، که همانا این جنگ و پیروزی آن بستگی به دعای شما و این رزمندگان دارد.

مادرجان؛ به خدا قسم با این حوادثی که ما اینجا  مشاهده می کنیم و این اخلاص و پاکی این رزمندگانی که می بینم، پیروزی ما بزودی و حتمی است.

بد نیست ماجرایی را که چند روز پیش برای یکی از بچه های خیمه خودمان که همه دارابی هستند (اتفاق) افتاد، تعریف کنم. البته خواهشمندم که این را جایی نگویید. چند شب پیش در حال خواندن دعای توسل بودیم که یکی از بچه ها حالشان منقلب شد و حالت بیهوشی به او دست داد و بعد در این میان یک باره سر بخاک گذارد و در حالی که مقداری از زمین بالاتر بود و بوسه می زد و می گفت: آقا سلام و بعد گفت: فلانی می بینیدش.

بعد که حال آمد گفت: آقا امام زمان(عج) را دیدم. گفت: که شما پیروزید، فقط دعا کنید. و تمام بچه ها را سلام برسانید و آنها را ببوس و بگویید پیروزید و دعا کنید.

پس شما خانواده محترم دعا کنید، که انشاءالله پیروزی نزدیک است. البته آقا مطالبی دیگری هم گفته بود که فعلا لازم نیست، بعدا خواهم گفت.

خوب پدر و مادر ببخشید که سرتان به درد آوردم و ناراحت شدید.

تمام اقوام و خویشان سلام برسانید…

به امید موفقیت همه شما و پیروزی رزمندگان.

ساعت نگارش نامه: ساعت ۹ شب جمعه

خداحافظ- فرزندتان نبی اله

متن زندگی نامه و خاطرات این شهید در اختیار سامانه قرار ندارد؛ در صورت اطلاع لطفا با ما در ارتباط باشید.