شهدای داراب

وصیتنامه شهید والامقام حاج مختار اشرف

بسم الله الرحمن الرحیم

قال الله تعالی:« یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَکُونُواْ کَالَّذِینَ کَفَرُواْ وَقَالُواْ لإِخْوَانِهِمْ إِذَا ضَرَبُواْ فِی الأَرْضِ أَوْ کَانُواْ غُزًّى لَّوْ کَانُواْ عِندَنَا مَا مَاتُواْ وَمَا قُتِلُواْ لِیَجْعَلَ اللّهُ ذَلِکَ حَسْرَهً فِی قُلُوبِهِمْ وَاللّهُ یُحْیِی وَیُمِیتُ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ»[۱]

«ای کسانی که ایمان آورده اید، شما همانند کافران نباشید، هنگامی که برادرانشان به مسافرتی (برای دین) می روند یا در جنگ شرکت می کنند (و از دنیا می روند یا کشته می شوند) می گویند، اگر آنها نزد ما بودند، نمی مردند و کشته نمی شدند.»

با درود به ولی عصر(عج) و نایب بر حقش روح الله الموسوی الخمینی و رحمت خدا به روان پاک شهدا که در راه خدا جنگیدند و کشته شدند.

کسی که واقعا ایمان به خدا و دین دارد، خواه نا خواه سعی در گسترش آن نموده و دیگران را این راه تشویق می نماید و دایما با مال و جان علیه فسادکنندگان مبارزه کرده، هر گاه به افرادی که در راه اسلام شهید شده اند گذر کند، شادمان می گوید:«و ما انشاءالله، به شما ملحق خواهیم شد.» اما آن کس که هنوز ایمان سراسر قلبش را نگرفته و آثاری از کفر دارد، ناخود آگاه به آنان که در راه قرآن و امر به معروف و نهی از منکر کشته شدند (یا زندان رفتند و شکنجه دیدند یا دور از دیار و وطن شده، آواره شان کردند) می گویند:۰ اگر آنان نزد ما بودند (و چون ما سیاست داشتند هم طاغوت(آمریکا) را راضی و هم مردم را راضی[می کردند])، نمی مردند و کشته نمی شدند (و روز به روز بر  وجهه و نفوذشان در نزد هر دو طرف افزوده می شد). ولی قرآن پرده از کارشان بر می دارد که ای بیچارها! در عین کفر بسر می برید.

رسول خدا (ص) فرمود:« شرک، پنهان تر از راه رفتن مورچه کوچک بر روی سنگ سخت در شب تاریک و ظلمانی می باشد.» و کمترین حد آن، دوست داشتن چیزی از جور، یا دشمن داشتن چیزی از عدل است. آیا دین غیر از حب و بغض برای خدا چیزی خواهد بود؟!

خدا می فرماید:«قُلْ إِن کُنتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللّهُ…»[۲]، «بگو اگر خدا را دوست دارید، از من پیروی کنید تا خدا شما را دوست بدارد.»

اشخاصی که متاسفانه، عده اند[تعدادی] بخاطر علاقه خویشاندی یا دوستی از مبارزه و جهاد خویشان و دوستان خود، به اقسام گوناگون مانع می شوند. و حتی از رفتن آنان به مجامع مذهبی و سازنده و ارتباطشان با مؤمنین حقیقی و خواندن کتابهای سودمند جلوگیری می نمایند، که شاید نور ایمان در قلبشان روشن گردیده و شوق لقاء خدا پیدا کنند و حسین وار جان خود را فدای دین خدا نمایند. شما خود قضاوت کنید که اینان چه اندازه از اسلام و قرآن فاصله گرفته اند.

قرآن می فرماید:«اگر رفتند و کشته شدند، دلسوزی بیجا نکنید.» این مسلمان نماها از ابتدا نمی گذارند که فرزندانشان، خودشان و دوستانشان مسلمانی حقیقی، آزاد و مسئول بار آیند.

بنابراین، اگر پدران و مادرانتان[شما]را از  مبارزه  منع کردند، چه باید کرد؟ البته حق پدر و مادر بر اولاد از نظر عقل، قرآن و روایات مسلم است. و فتوای فقهای اسلام  است، که اگر مخالفت امر ایشان موجب آزردگی ایشان گردد، گناه و اطاعتشان واجب است. اما چنانچه  فرمانبرداری از پدر و مادر، نافرمانی خداوند باشد، اطاعتشان حرام خواهد بود.

قرآن می فرماید: «وَإِن جَاهَدَاکَ عَلى أَن تُشْرِکَ بِی مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا وَصَاحِبْهُمَا فِی الدُّنْیَا مَعْرُوفًا..»[۳]

«و اگر پدر و مادرانتان کوشش کردند که چیزی را بدون  علم شریک من قرار دهی، از آنها اطاعت نکن و در دنیا با آنها بخوبی رفتار نمایید.»

حال باید گفت، منع پدر و مادر از مبارزه و جهاد بر علیه طاغوت، دستور به شرک است. با این بیان که یکی از اقسام جهاد، جهاد دفاعی است که  اگر اسلام و مسلمین در خطر نظامی یا سیاسی یا  اقتصادی دشمن (کفار و ایادی آنان) قرار گرفتند، بر جمیع مسلمانان، چه مرد و چه زن واجب است دفاع کنند. و در این موقع، یکی از خواسته های طاغوت (آمریکا)  بی تفاوتی و سکوت مسلمانان بر علیه ریشه فساد و بی دینی است. بنابراین، اگر کسی ساکت باشد اطاعت از طاغوت کرده، که یکی از اقسام شرک است و کسی که امر به سکوت می نماید، امر به شرک به خدا نموده است (شرک در مرحله اطاعت) در اینصورت اطاعتش حرام خواهد بود.

هر کس در هر مقامی که باشد، داخل شدن در کار شوروی ها و آمریکایی ها و کمک به آنها و کوشش در انجام حاجاتشان، در ردیف کفر است و نگاه کردن به آنها از روی عمد، از جمله گناهان کبیره ای است که سزاوار آتش است.

و شما ای برادر و خواهر مسلمان، از شما تقاضا دارم که به این گفته خدا عمل کنید. قال الله تعالی:«وَ قَدْ نَزَّلَ عَلَیْکُمْ فِی الْکِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آیَاتِ اللّهِ یُکَفَرُ بِهَا وَیُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلاَ تَقْعُدُواْ مَعَهُمْ حَتَّى یَخُوضُواْ فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ إِنَّکُمْ إِذًا مِّثْلُهُمْ إِنَّ اللّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِینَ وَالْکَافِرِینَ فِی جَهَنَّمَ جَمِیعًا»[۴]

خداوند در قرآن کریم می فرماید:« (این حکم را) بر شما فرستاده، که هنگامی بشنوید افرادی آیات خدا را انکار و استهزاء می نمایند، با آنان ننشینید تا به سخن دیگر بپردازند. زیرا در آن صورت شما هم مثل آنان خواهید بود، خداوند منافقان و کافران را همگی در دوزخ جمع می کند.»

در آخر اضافه کنم، که تمام مسلمانهای دنیا منتظر شما و نور امید اسلامشان شما هستید. شما می دانید که تمام مسلمین زیر ظلم کفار هستند، خدا را خوش نمی آید که ساکت و بی تفاوت بمانید.

چند مورد در یک کاغذ نوشته شد، که در مورد اموال خود اینجانب می باشد.

والسلام- مختار اشرف

به نام خدا

با درود به حضرت امام زمان(عج)، تمام اموال منقول و غیر منقول اینجانب مختار اشرف به شماره شناسنامه:۳۴۰ ، فرزند آقاجان، که عبارت می باشد: از یک هفتم از موتور پمپ گروه حمزه اشرف، به مادر هدیه کرده ام بابت زحمات که برای اینجانب کشیده است و حقوق ماهیانه هم مربوط به مادرم است و هیچ کس حقی در اموال اینجانب مختار اشرف ندارد، بجز مادرم.

در ضمن مادرم خودش می داند که چقدر روزه و نماز بدهکار هستم  و مبلغ ۲۰۰۰ (دو هزار) تومان بابت خمس به آقای حاج سیدعلی محمد دستغیب بدهکار می باشم، مادرم در این مورد اقدام نماید. احدی حق دخالت در این موارد که نوشته ام ندارد، بجز مادر.

تمام نوشته در هجده خط می باشد.

مختار اشرف-۱۳۶۵/۱/۱

[۱]. آل عمران، آیه۱۵۶.

[۲]. آل عمران، آیه۳۱.

[۳]. لقمان، آیه۱۵.

[۴]. نساء،‌ آیه۱۴۰.

زندگینامه سردار شهید اسلام شهید حاج مختار اشرف

شهید حاج مختار اشرف در سال ۱۳۳۷ در خانواده ای که از نظر مذهبی زبانزد خاص و عام بود متولد شد. دوران کودکی را سپری نمود و بالاخره در سال ۱۳۵۸ موفق به اخذ مدرک دیپلم گردید شهید حاج مختار از اولین جوانان منطقه بود که بطور واقعی خود را در انقلاب اسلامی عجین ساخت و آن گونه پیوندی با انقلاب اسلامی و خط امام پیدا نمود که این پیوند هیچگاه گسسته نشد او که تمام فکر و ذکرش حفظ و حراست اسلام بود در اولین تظاهرات ضد شاه در سالهای ۵۶-۵۷ فعالیت گسترده ای داشت و به محض شروع جنگ تحمیلی و در زمانی که خط سیاه بنی صدر خائن در کشور حاکم بود و مسئله ای به نام بسیج و بسیجی در کشور مطرح نبود در زمره اولین کسانی بود که در اوایل سال ۵۹ به کردستان شتافت و پس از چهار ماه مبارزه جانانه که رزمش زبانزد همسنگرانش بود به منطقه بازگشت اما در مدت کمی که در خانه بود هیچگاه آرام ننشت و روحش تبلور یافته از اسلام عزیز و همیشه به عنوان یک مدافع واقعی انقلاب در تمام مجامع ظاهر می شد یکی از خصوصیات بارز وی بی ادعائی وی بود در حالی که ظرفیت و استحقاق ادعاهای زیادی را داشت و همین امر باعث می شد که هیچ گاه خود را مطرح نسازد و افرادی که سالها در جبهه همسنگرش بودند این حقیقت را بیشتر درک کرده بودند از دیگر خصوصیات وی این بود که اصلا حاضر نبود تملق بکشد کار را فقط در جهت رضای خدا  انجام می داد و توقعی نیز نداشت که کسی بخاطر کارهایش حتی نامی از وی نبرد همیشه در صحبت هایش کمال متانت و قاطعیت را آنچنان که خواست مکتبش بود رعایت می کرد و کمتر کسی سراغ داریم که با ایشان برخورد کرده باشد و حقیقتش را درک نکرده باشد خودش می گفت ما بدون زبان و با عمل می توانیم مدافع و پاسدار انقلاب اسلامی باشیم و خود همیشه در این مهم پیروز بود چون اهل عمل بود بالاخره پس از بازگشت از کردستان مدت کمی پشت جبهه ماند دیگر روح بزرگش تحمل ماندن نکرد تا اینکه پس از گذراندن دوره آب و خاک شناسی در اصفهان و جهت استخدام در مرکز خدمات کشاورزی نیریز بددن اینکه حتی یک روز در محل کار خویش در اداره حاضر نشده پا به صحنه های جنگ نهاد و مدت حدود چهار سال متولدی بدون اینکه تسویه حساب نماید در جمع رزمندگان لشکر ۱۹ فجر همیشه در گردانهای رزمی مشغول به خدمت گردید در رابطه با چگونگی عملکرد وی در جبهه سخن گفتن کار هر کسی نیست و اگر حقیقت را بخواهیم از حالات و کار وی در جبهه سخن بگوئیم باید سفری به مقصد رزمندگان لشکر برویم و از آنها در این مورد سوال کنیم شهید حاج مختار در جبهه به قول یکی از فرماندهان نظامی که در مراسم شهادتش صحبت می کرد هیچگاه مسئله ترس و وحشت در وی ایجاد نشد و این جمله از همان فرمانده که اکنون شهید شده درست بیاد داریم که گفتند والله شهید حاج مختار اصلا نترسید او که قامتش بیش از ۱۹۰ سانتی متر داشت بقول همرزمانش هیچگاه در جبهه و عملیاتها خم نشد و این نشانه مردی و دلاوری بی نظیر وی بود همیشه در عملیاتها اولین کسی بود که حرکت می کرد و آخرین کسی بود که برمی گشت در عملیات قدس به تنهایی چندین ساعت جلو نیروهای دشمن را سدی از آتش درست کرد تا گردان همراه وی به مکانهای از پیش تعیین شده رسیدند در حالی که جای هر گونه تعریف و تمجید داشت هیچگاه حاضر نشد از وی تعریفی به میان آید با اینکه حدود ۲۷ سال از عمر عزیزش گذشته بود با توجه به اینکه از طرف خانواده اش در مورد ازدواج به وی زیاد پیشنهاد می شد حاضر به ازدواج نشد و می گفت می خواهم مزاحمی در رابطه با دفاع از اسلام نداشته باشم با توجه به اصرار زیادی که از طرف مسئولین لشکر در رابطه با پذیرفتن فرماندهی به وی می شد حاضر نبود بپذیرد و زمانی که از وی علت عدم قبول مسئولیت سوال می شد می گفت دوست دارم اصلا مطرح نباشم اینطوری بهتر و خالص تر می توانم خدمت کنم می ترسم با پذیرفتن مسئولیت باورم شود که کسی هستم و این نشانه تواضع و روح بزرگ و تقوی و خلوص وی بود در صورتیکه در تمام عملیاتها او نه تنها خود یک رزمنده پیشتاز بود که قدرت فرماندهی و هدایت نیروهای رزمی وی زبانزد تمام همرزمانش می باشد و به قول نیروهای همسنگرش عملیات بدون حاج مختار رونق نداشت و با بودن او تمام رزمندگان کاملا دلگرم بودند و خیالشان از طرف پیشرفت علمیات راحت بود.

در سال ۶۵ از طرف لشکر با توجه به سابقه زیاد وی در جبهه به مکه معظمه مشرف شد و زمانیکه از مکه آمد فقط مدت محدودی در منزل بود و هنوز بسیاری از اقوامش به دیدنش نرفته بودند که به جبهه شتافت اما این شبی که در منزل بود او را طور دیگر یافتیم با توجه به اینکه خیلی کم حرف می زد این بار صراحتا اعلام کرد که شهید خواهد شد و این ادعا طولی نینجامید و حدود ۲۰ روز بود به جبهه رفته بود که خیر شهادتش را آوردند او در تاریخ ۶۵/۷/۲۲ به درگاه قرب حقتعالی شتافت.

خدایا تو خود شاهدی که آنچه بیان شد شمه ای بسیار کم از حالات و خصوصیات وی بود و در وصف شهدا قلم ناتوان وبیان نارساست وصف شهدا را باید از دوستانشان و در گرماگرم عملیاتها در میدان عمل نگاشت.

خدایا به حرمت خون تمام شهیدان صدر اسلام، اسلام و انقلاب را پیروز و رهبر این نهضت را به سلامت بدار.

والسلام