شهدای داراب

وصیتنامه شهید والامقام محمد علی دهقان

بسم الله الرحمن الرحیم

«یا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلَى تِجَارَهٍ تُنجِیکُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ. تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِکُمْ وَأَنفُسِکُمْ ذَلِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ»[۱]                                    «ای اهل ایمان؛ آیا شما را به تجارتی سودمند که شما را از عذاب دردناک (آخرت) نجات بخشد دلالت کنم. آن تجارت اینست که، به خدا و رسول او ایمان آورید و با مال و جان در راه خدا جهاد کنید، این کار (از هر تجارت) اگر دانا باشید برای شما بهتر است»

«الهی و ربی من لی غیرک»[۲]

قبل از هر چیز خدا را شکر می کنم که چنین لیاقت و شایستگی، یعنی قرار گرفتن در خط«الله» و جهاد در راهش نصیبم کرد و از خدا می خواهم که در این راه مقدس ثابت قدم و با نیت خالص باشم.

خداوندا؛ تو خودت شاهدی که من فقط برای رضای تو و پاسداری از حرمت خون شهیدان که برای آزادی قرآن و اسلام جان را فدا کردند، به جبهه می آیم.                                                                      خانواده، پدر، مادر، برادران، خواهران و دوستان عزیزم، که از جان عزیزترند را ترک کرده ام، همه برای رضای تو و بخاطر تو بوده است. زیرا عشق به تو مهمتر از دوری آنان است. خدایا؛ کمک کن که از دوستانم عقب افتاده ام. پدر و مادر عزیزم؛ خوشا به سعادت شما که چنین فرزندانی را در دامن پر مهر خودتان پرورش دادید و با شیر جانتان ما را پرورش دادید. من حتی نتوانستم گوشه ای از محبت ها و خدمات بی پایان شما را جبران کنم. نمی دانم! آیا فرزند خوبی برای شما بوده ام یا نه؟ به هر حال اگر دیگر مرا ندیدید، حلالم کنید و برایم دعا کنید. مادر جان؛ خدا خودش شاهد و گواه است که من از همان زمان کودکی یک مهر و محبت عجیبی نسبت به شما در وجودم بود و هست. ولی متاسفانه، اصلا نتوانستم این مهر و محبتم را نمایان کنم و بیشر اوقات بر اثر نادانی، شما را ناراحت می کردم. حالا از شما مادر بزرگوارم می خواهم که از صمیم قلب مرا ببخشید. به خدای محمد(ص) قسم، که شرمنده زحمات شما هستم. من در این مکان مقدس فقط می توانم برایتان دعا کنم که خدا هر آرزوی قلبی که دارید برایتان اجابت کند. شما را به خدای علی(ع) قسم می دهم که زیاد نگران من نباشید و بدانید که اگر شهید شدم به آرزوی نهایی رسیده ام. پدر و مادر عزیزم؛ مطمئن هستم که همیشه از خدا خواستید که فرزندتان مایه سعادت و سرافرازی شما باشد و چه سعادتی بالاتر از سرباز امام زمان(عج) بودن و شهید شدن در راه خدا.

و اما شما خواهران و برادران عزیزتر از جانم؛ صورت شما را می بوسم و برای این بوسه افتخار می کنم. مرا ببخشید و حلالم کنید که نتوانستم برادر خوب و با ارزشی برای شما باشم و از شما می خواهم که امام عزیزمان را تنها نگذارید.

و شما دوستان عزیزتر از جانم؛ شما را به آبروی امام زمان(عج) مرا حلال کنید و ببخشید که در این مدت دوستی نتوانستم، دوست خوب و با ارزشی برای شما باشم و از شما می خواهم که امام و انقلاب را تنها نگذارید، که این انقلاب، انقلاب امام زمان(عج) است و روح الله نایب آن امام، شما را به خدا سوگند می دهم که حلالم کنید.

خدا نگهدار همه شما باشد، خدا یار و یاورتان باد و از همگی شما دوستان می خواهم که فراموشم نکنید.

خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی، خمینی را نگهدار.

والسلام

محمدعلی دهقان- ۱۳۶۴/۱۱/۱۶

[۱]. سوره صف، آیه های۱۰-۱۱.

[۲] . فرازی از دعای کمیل.

متن زندگی نامه و خاطرات این شهید در اختیار سامانه قرار ندارد؛ در صورت اطلاع لطفا با ما در ارتباط باشید.