شهدای داراب

متن وصیت نامه این شهید در اختیار سامانه قرار ندارد؛ در صورت اطلاع لطفا با ما در ارتباط باشید.

زندگینامه شهید محمدرضا اسلامی

باری اینک گلی دیگر، گلی پاک از گلستان خونین تاریخ شیعه شهید محمدرضا اسلامی در ۲۷ ماه ذی الحجه در شهرستان داراب در خانواده مذهبی چشم به جهان گشود فرزند بسیار متفکر و باهوشی بود و از همان کودکی به ظلم و ستمی که به طبقه ضعیف می شد پس می برد، او در میان مردمی که امام آنها را بهتر از کاخ نشینان میداند بزرگ شد افراد خانواده همه به او عشق می ورزیدند، تحصیلات ابتدائی خود در مدرسه شهید منفرد گذراند و آنگاه جهت ادامه تحصیل به مدرسه راهنمائی رازی (شهید اخوان) رفت و دوران ۳ ساله راهنمائی را در این مدرسه به نحو احسن گذراند و چون به صله رحم توجه زیاد داشت و حس همدردی و یتیم نوازی در ایشان بود و احساس مسئولیت می کرد جهت سرپرستی خواهر و فرزند شهیدش سید جمال الدین پیشوائی به قم عزیمت کرد و در همانجا در مدرسه حافظ به تحصیل ادامه داد هم پدر بود برای سید جمال و برادری دلسوز برای خواهرش و با عین حال چون کوه استوار و پابرجا بود و مفتخر بود که می تواند بار سنگینی را که بر دوش خواهر زینب گونه اش بود و هر آن و هر لحظه فشار می آورد تحمل کند چون او الگو و نمونه بود و در سن ۱۶ سالگی با افکار و اعمالش درس فداکاری و ایثار می آموخت مدت دو سال در شهر شهید پرور قم با کمال شجاعت سرپرستی خواهر زاده اش بعهده گرفت و آنگاه بعلت درگذشت برادر بزرگش به زادگاه خود داراب بازگشت چون می دانست مادرش در سوگ عزیزانش می سوزد و از آنطرف دختر کوچولوی برادرش به او علاقه پیدا کرده و این دومین کودک یتیم بود که با نوازش محمدرضا آرام می گرفتند و تسکینی بود برای قلب داغدیده  ماردش و در حقیقت اسلامی واقعا اسلامی بود، اخلاقش رفتارش کردارش و دیگر اعمالش و عبادتش و رزم در میدان و پایان شهادتش اسلامی بود و به خاطر صیانت از اسلام او عاشق امام بود و پیام پیامبر گونه اش را به جان و دل می پذیرفت، به این خاطر بود که با عین حالی که در موقعیت حساس زندگی به ندای هل من ناصر ینصرنی. امام زمانش لبیک گفت و روز  ۶۳/۱۱/۲۹  با رضایت کامل پدر و مادر عازم جبهه های نور علیه ظلمت شد و در بین راه مرتبا آیه وجعلنا من بین ایدیهم سداً من خلفهم سداً می خواند و زمزمه می کرد آری چون گلی بود برخاسته از مکتب توحید و از آن روز که قدم به جبهه گذاشته بود بقول همرزمش و هم سنگرانش آنقدر خوش اخلاق بود که تمام بچه ها بسوی او جلب شده بودند. روزها همچون شیر بر دشمن میغرد و شبها چون عارفی زاهد وار سر به دربار عبودیش می نهاد و به عبادت و نماز مشغول بود او عاشق شهادت بود وقتی برادر چراغدار به شهادت رسیده بود شهید اسلامی این جمله بر زبانش جاری شد انا لله و انا الیه راجعون، خوشا به سعادت عباس آری او در روز ۲۷/۱۲/۶۳ سه تیر فضای دشمن بر قلبش نشست و عارفانه و عاشقانه جان را به جان آفرین تسلیم کرد اما ای محمد عزیز، همواز همخوار دوستان، یار مظلومان به پیکر مطهرت به قطره قطره خونت و به اشکهای برادرت و صبر و شکیبایی پدر و مادرت و به غم جانگاه دوستدارانت بدان و بدان که تا آخرین نفس که در جانمان است بیادت هستیم و به یاری حق راهت را ادامه می دهیم و مفتخریم که اگر نونهالان و جگر گوشه مان از دنیا می رود سایه امام عزیز منجی و رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی بر سرمان است.

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی (عج) خمینی را نگهدار

واحد فرهنگی بنیاد شهید انقلاب اسلامی ایران