شهدای داراب

متن وصیت نامه این شهید در اختیار سامانه قرار ندارد؛ در صورت اطلاع لطفا با ما در ارتباط باشید.

#شهیــدعـبدالرحـمن یـزدان پـناه

<خاطرات زیرازخانم عطیـه یزدان پناه خواهرشهـید عبدالرحمن یزدان پناه وهمـسرشــهیـداله بخش یزدان پناه،ازبرادرشـهیدش عبدالرحمن یزدان پناه است.>

سن من باعبدالرحمن خیـلی فاصـله ای نداشت باهم بـزرگ شـدیــم،شیـطـنت مـیـکردیـم دربازی هااو میبخشید،بازی کــودکــانه اش هنوزیـادم هـست وقتی مرورمیکنم گذشــته ام را همه ی آن مهــربانـیهایش یادم می آیدوبه حال اوغـبـطـه مــی خـورم.به بزرگتر ها بخصوص پدرومادر،خـواهران،اقوام فوق العاده احـترام مـیگذاشت.یـادم هست یکـروز به من گفت:اگر من شهــیدشــدم حجله ام را سرکــوچــه ببندیــد.
من گفــتم انشااللّهء درخــانه مـی بنـدیــم چــرا سرکوچه! ،بـعـدمتـوجه منـظورش شـدم کــه چـه می گوید.
دربیـشتردعواهامن مقـصربـودم امااوکـوتاه می آمد، گذشت زیادداشــت اهــل سـازگــاری بود.
عـباداتش رادرســن تـکــلیف انـجام مـی دادونـمازش رامقـیدبوددرمـسجدوبه جـماعــت بـخواند.۱۸سال بیشترنداشت امابه اندازه یــک انـسان ڪــامل مسائل دیــنی واخلـاقی رارعـایــت مـی کرد.
یادم هسـت وقـتی بابچه های هـمـسن خودبازی می کرداوجزءنیروهای رزمنده ایرانــی بودوبقیه درمقابل اویــعنــی دشـــمــن بودندوجـالب اینــڪه همـیشه اوپیروز میشـد.باتـفـنگ بـچه گـانه اش همـیشه پیـروز اوبــود و دشــمن تارومــارشــده.
خــاطــراتی دیگـــرایــنکـــه وقتــی عبدالرحمن ڪــودڪ بود تــب شـدیدی کـرد اورادکــترهم بردیمش امادکــترجــواب داد:ازمــن ڪــاری ساخته نیست .آوردیــمش خانه وپدرومادرم منتظرمرگــش بودند،پــدرم رفت وگفــت:مــن به ابوالفضل(ع)تـوسـل مــیـکنم کـه اوراشـفادهــدبعدازمـدتی کــه برگــشت دید عبدالرحمن داردغذامی خورد.اوازهمین توسل به ابوالفضل(ع)شــفاپـیداکــرد.
یـڪــبارهم دربـچـگی حدود ۴ســال داشت ازپــشت بام افـتادولی چـیزیش نشــد،این دواعـجازی بودکــه درڪــودڪــی اومن شـاهــدبودم همــینطوراگــر کسی مـشـڪــلی داشتــه باشد می آیــدوبه اومتــوسل می شـودونتیجه می گیـرد.
{روحـــش شـــادوراهــش پررهــروبــاد}