شهدای داراب

وصیتنامه شهید والامقام عبدالحمید حامدی

بسم الله الرحمن الرحیم

وصیت نامه بنده حقیر و گناهکار خدا، عبدالحمید(مجید) حامدی

به نام الله، یگانه معبودم و به نام او که تمام هستیم از اوست. و حاضرم تمام هستیم را در راه او از دست بدهم. به نام یکتای بی همتا، که انسانها را هدایت می کند. همان گونه که در قرآن عظیم الشان می فرماید:«ما شما را هدایت کردیم و راه را نشان دادیم، خواه شکرگزار باشید، خواه کفران کنید.»[۱]

نمی دانم از کجا شروع کنم و چه بنویسم! چرا که در خود احساس شهادت نمی کنم و حتی لیاقت هم ندارم. ولی این وصیت نامه را می نویسم، به امید این که خداوند به حق خود شهدا بخصوص، اباعبدالله الحسین(ع) مرا هم بپذیرد و لطف در حقم کند و شهادت خالصانه را  نصیبم گرداند.

هر وصیتی بود شهدا نوشتند، ولی من به عنوان یک وظیفه چند کلمه ای می نویسم.

همان طور که می دانید، دنیا زود گذر است و برای این آفریده شده ایم که خدا را عبادت کنیم و امتحان ا لهی بشویم تا معلوم شود چه کسی از این امتحان پیروز و چه کسی شکست خورده بیرون می آید. باید سعی کنیم تا از امتحان الهی پیروز و موفق بیرون بیاییم.

عزیزان؛ کاروان حرکت نموده و سوی آخرت ابدی، به بهشت جاودان به پیش می رود. سعی کنیم تا به این کاروان برسیم. نکند خدای ناکرده، زمانی متوجه شویم که کار از کار گذشته و لحظه مرگ فرا رسیده باشد و هیچ کاری از دست ما ساخته نباشد و پشیمان شویم.

بایید همگی به مولا علی(ع) اقتدا کنیم و از اسارت بیرون بیاییم و کمی به خدا نزدیک شویم، تا بتوانیم سعادت ابدی را کسب کنیم و در فردای قیامت پیش روی شهدا و دوستانمان که شهید شدند، خجالت زده و شرمنده نباشیم.

ای عزیزان؛ قدر امام را بدانید و پشت سر او حرکت کنید، که در این صورت می توانید به سعادت برسید و اگر غیر از این باشد، ضرر کرده اید.

و اما وصیتی به مسئولین جمهوری اسلامی:

ای برادرانی که در جمهوری اسلامی مسئولیت قسمتی از کشور و یا از ادارات را به شما واگذار کرده اند، بدانید این پستها همگی حاصل خون شهداست و سعی کنید در خط رهبر حرکت کنید و ضوابط را حذف نکنید، به خاطر این که روابط جایگزین آن کنید. بدانید که اگر ملت روزی احساس کنند که یک مسئول خطا می کند، تا مدتی صبر می کند و سپس قیام می کنند و آن شخص را از مسند کار حذف و برکنار می کنند، پس مواظب باشید.

و شما ای مردم؛ همیشه حضور خود را در صحنه حفظ کنید و امام را تنها نگذارید. قدری دست از دنیا بکشید و برای آخرت خود توشه ای بردارید.

شما ای جوانان؛ امروز بی خیال بودن و بیطرف بودن نسبت به مسایل کشور و جمهوری اسلامی و جنگ خیانتی بزرگ است، که شاید نابخشودنی باشد.

پس به خود بیایید و راه و صراط مستقیم را پیش گیرید، تا به کمال انسانیت برسید و پشیمان نشوید. قدر ایام جوانی خود بدانید و به طور صحیح از آن استفاده کنید و این ایام پرارزش را در مسیر رسیدن به کمال و سعادت صرف کنید.

شما ای خانواده گرامی ام؛ با صبر پیشه کردن، خدا و رسول او را از خود راضی کنید و همیشه شکر خدای عزوجل را بجای آورید و از این که مورد امتحان الهی قرار گرفته اید و سرافراز بیرون آمده اید، افتخار کنید و سر بلند باشید و در عوض شکر بی پایان را به جای آورید و بدانید که خدا نظر لطف و مرحمت نسبت به شما داشته و آخرت شما تعیین شده می باشد و در فردای قیامت نزد ائمه اطهار به خصوص، اباعبدالله الحسین(ع) که عزیزانش را از دست داد، روسفید هستید.

خواهشمندم؛ از همه برایم حلال بودی بطلبید و پس از آن تقاضامندم که اگر من شهید شدم و ثابت شد که در معرکه و در حین عملیات بوده، جسدم را غسل و کفن نکنید. چون شهید خونش پاک است و لباسش کفنش می باشد و می خواهم، این گونه با حضرت حق ملاقات کنم.

مطلب دوم این که دلم می خواهد مرا شبانه دفن کنید، انشاءالله که این کار هم انجام خواهید داد. دعا به جان امام و برای فرج امام زمان(عج) فراموش نکنید. همگی مرا حلال کنید و برایم از خدا طلب استغفار کنید. در پایان همه را به جهاد با نفس، که جهاد اکبر است سفارش می کنم.

خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی، خمینی را نگهدار.

والسلام- عبدالحمید(مجید) حامدی

[۱]. انسان، آیه۳.

متن زندگی نامه و خاطرات این شهید در اختیار سامانه قرار ندارد؛ در صورت اطلاع لطفا با ما در ارتباط باشید.