شهدای داراب

وصیتنامه شهید والامقام حسین قلی مرشدی

بسم الله الرحمن الرحیم

«وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ»[۱]

با سلام بر مهدی موعود(عج) و نایب بر حقش خمینی بت شکن و با آرزوی سلامتی برای بازماندگان خانواده های شهدا.

این روح خدا پرستی و ایمان به خداست که قلبهای پاکان را از قلب سیاه شیطان صفتان، جدا می سازد و آنها را در مقابل معبودشان خاضع می کند و آنها را وادار می سازد تا در مقابل او سر تعظیم فرود آورند.

اکنون در دفاع مقدسی که رزمندگان مسلمان بر عهده گرفته اند، جانها از قفس جسم خاکی برون می روند و به سوی ربشان پر می گشایند، تا در آنجا در کمال آسایش و خوشی نظاره گر پیروزی رزمندگان اسلام و برافراشته شدن پرچم جمهوری اسلامی باشند.

اسلام که دین خدادادی و تنها راه نجات انسانها از بدبختی های عالم گیر و دامن گیر می باشد، همان دینی که از صدر آن تا به حال، بدینجا رسیده، همیشه درخت تنومندش با خونهای شهیدان پایدار بوده، هم اکنون نیز منتظر قطره های خون شهیدان است تا این درخت جوانه زده و بزرگتر بشود و نیز سایه گستر شود تا رهگذران زیادی در زیر سایه اش در کمال خوشبختی بسر برند.

دینی که راه توبه را به گناهکاران آموخته و آنان را شرمنده لطف و عنایت خداوندی می نماید. همان که ما را از خوشی ها و لهو لعب های زودگذر دنیای فانی باز می دارد و آسایش آن دنیا را برای ما آرزو می کند، من را بدین سامان کشانیده تا گناهانم را به یاد آورم و از خدا طلب مغفرت نمایم. شاید که خدا با آن همه مهر و لطفی که دارد، مرا عفو نماید و مرا در جمع شهیدان بپذیرد، تا با قلبی آرام از این دنیای فانی رخت بر بندیم و با سربلندی به خیل یاران او بپیوندم.

آری، در جبهه قلبهای ما رزمندگان به هم نزدیک می شود، تا جایی که همرزممان را همچون برادر خود فرض می کنیم. جبهه ای که نور خدا پرستی از درون هر سنگرش پیداست و این همان نور الهی است که بر قلبهای دلیر مردان می تابد و آنها را از تاریکیهای درون مخفی می کند. و نیز به جبهه آمدم تا از نور خدایی که بر قلبهای همه پاکان می تابد، بر قلب من گنهکار نیز بتابد و رهنمای راهم باشد، تا اگر فیض خدا شامل حالم شد و به شهادت رسیدم، در پیشگاه حضرت

ابا عبدالله الحسین(ع) شرمنده نباشم و بگویم: یا حسین (ع) من نیز ندای امامم را لبیک گفته و قلبم را از بدیهای نفس، که اولین شر نفس خود خواهی است، خالی کرده ام و اکنون نیز به سوی تو آمده ام، ای شهید سر جدا.

من هم اکنون به همه ملت مسلمان دعا می کنم و اگر توفیق شهادت نصیبم شد، آنها را همچون دیگر پیامبران که ما را به تقوا دعوت [دعوت کردند]، [به تقوا] وصیت می کنم.

و از تمام برادران و خواهران ایمانی تقاضا دارم در رعایت کردن قوانین الهی و حقه بکوشند و از همه برادران دانش آموز و برادران خودم تقاضا دارم که ادامه دهنده راهمان و راه تمامی شهدا، از صدر اسلام تاکنون باشند و نگذارند که خون شهیدان پایمال شود و دوباره منافقان که در همه لباسی هستند، بر ما چیره گردند و ما را به زیر سلطه ابرجنایتکاران بکشانند.

آری، وصیت من نیز چون دیگر به آخر می رسد، باید حاوی پیامی برای همه باشد. پیامم به خواهران نیز این است که حجاب اسلامی را رعایت فرمایند. و از خانواده شهدا تقاضا دارم، همان طور که عزیزان شما اسلام را یاری می نمایند، شما نیز به پاسداری از خون آنها به جبهه ها کمک کنید، تا هر چه زودتر جنگ به نفع مسلمین خاتمه پیدا کند و همه ملت ایران در زیر سایه قرآن، جاویدان و در پناه عشق به خداوند و نور ایمان، خوش زیند[زندگانی کنند] و خوش باشند.

به پدر و مادرم نیز توصیه می کنم که در مرگ من نگریید و شادی کنید. چون که قطره قطره های خون ما شهیدان، گلاب عطر آگین حجله دامادیمان در آخرت است.

و از برادرانم استدعا دارم؛ راه من را که راه حسین(ع) است، ادامه دهند و یار و یاور امام خمینی، ابراهیم بت شکن باشند.

و از دبیران و استادان ارجمند نیز عاجزانه تقاضا می کنم که در هر چه بیشتر به شکوفا رسیدن گلهای انقلاب، دانش آموزان محترم، کوشا باشید و دانش آموزان نیز سنگر مدرسه و جبهه را خالی نگذارند.

به امید پیروزی حق بر باطل.

خدایا؛ ما را به حال خود وامگذار و قلبهای ما را از انوار الهی خودت پر شکوه گردان.

«الهی آمین یا رب العالمین»

خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی، خمینی را نگهدار.

حسین قلی مرشدی

[۱]. آل عمران، آیه۱۶۹.

متن زندگی نامه و خاطرات این شهید در اختیار سامانه قرار ندارد؛ در صورت اطلاع لطفا با ما در ارتباط باشید.