شهدای داراب

وصیتنامه شهید والامقام نجف نجفی

بسم الله الرحمن الرحیم

«إن الحسین (ع) مصباح الهدی و سفینه النجاه»[۱]،«همانا حسین (ع) چراغ هدایت و کشتی نجات این امت است.»                                                                                                    در حریم حرم حق حرمینی شده ام

حسنی بودم، این بار حسینی شده ام

بنویسید به تاریخ جهان این ابیات

یا ابوالفضل(ع)، علمدار خمینی شده ام

ای پدران و مادران شهدا؛ نگذارید این غرور و افتخاری که نصیبتان شده، به درون وجودتان رخنه کند، که در این صورت اعمال نیک شما فاسد خواهد شد.

با نام خدا و یاد خدا و توکل به خدا و نیایش به درگاه خدا و توسل به الطاف و عنایات خدا و با درود به رهبر عزیزمان و شهدای گرانقدرمان، سخن خود را آغاز می کنم.

اکنون عازم ماموریتی هستم و از آینده خود خبر ندارم که چه پیش خواهد آمد. همین قدر می دانم که در راهی قدم برداشته ام که رضای خداوند در آن است و شاد و مسرورم که هر چه در این سفر به سرم بیاید، برایم گوارا و دلنشین است و گلوله ای که به سوی دشمن خونخوار از تفنگم بیرون می جهد، به آینده انقلاب و سربلندی کشورم امیدوارتر می شوم و هر خمپاره و ترکشی که به سوی ما رها می شود و به زمین می خورد، ضعف و زبونی دشمن در نظرم جلوه می کند. به هر حال راهی است، که هر لحظه اش بگونه ای لذت بخش و سرور انگیز است. ما که اعتماد کامل و ایمان راسخ داریم که اگر بکشیم پیروزیم و اگر کشته هم بشویم، پیروزیم. پس چه جای نگرانی است!

بنابراین، به پدر و مادر عزیزم توصیه می کنم که شهادت من آنان را غمگین و اندوهناک نسازد، چون کوه استوار و مقاوم و با قامتی راست، در میان مردم رفت و آمد کنید و سر خود را با افتخار و غرور بالا گیرید. زیرا عزیزترین چیز در دنیا که فرزند است، در راه خدا داده اید. اما مواظب باشند که این غرور و افتخار در وجود خود آنها رخنه نکند، که اعمال نیکشان را به تباهی و فساد خواهد کشید.

از برادرانم نیز تقاضا دارم که با صبر و حوصله و عزمی راسخ در راه شهیدان گام نهند و پیام رسان آنان باشند و هر چه می خواهند به اسلام و انقلاب خدمت کنند و کاری نکنند که دشمنان بتوانند در انقلاب رخنه کنند. سعی کنید پشت سر امام حرکت کنید، نه عقب بمانید و نه جلو بیفتید، که هر دو صورت هلاکت به دنبال خواهد داشت. خدا را در نظر بگیرید و هیچ گاه کاری نکنید که خشم پروردگار را برانگیزید.

و نیز شما خواهران عزیزم؛ می دانم که از رفتن برادرتان ناراحت هستید، ولی چه کنم، حق برادری شما را اداء نکردم. امیدوارم که شما از من راضی باشید و بتوانید با پوشیدن حجاب، از خون شهدا دفاع کنید، انشاءالله.

و نیز در آخر از پدران و مادران می خواهم که از رفتن فرزندان به جبهه جلوگیری نکنند و فکر کنند، ببینند کجا بوده ایم و کجا می رویم و چگونه خواهیم رفت.

برادران؛ مرگ در خواب غفلت و مرگ در رختخواب برای ما که همچون سفری در پیش داریم، حرام است. و این جنگ را تا اینجا با کمک پروردگار رساندیم و از این به بعد به شما می سپاریم و می رویم، ببینیم شما چه کار می کنید. نکند، وصیت این برادران را زیر پا بگذارید!

در آخر از همگی می خواهم که برای پیروزی رزمندگان کفر ستیز اسلام دعا کنند و آمرزش و اعتلای درجات شهدا را از پروردگار شهدا بخواهند. والسلام

و اینک چند دعا می کنم، آمین بگویید:

پروردگارا؛ مرا به وصال خودت برسان، که سخت مشتاق و آرزومند دیدار توام.

خداوندا؛ تا کی بنشینم و ببینم که دوستانم سعادت لقای تو را بدست آورده اند و من لیاقت آن را نیافته ام.

خداوندا؛ اگر مرا به فضل و کرم خویش در بهشت جای دادی، روی خود را از من مپوشان، که بدون لقای تو بهشت جهنم است.

خدایا؛ به من قدرتی عطا فرما که بتوانم از همه بند و بست های دنیا و دل بستگی ها و پیوستگی های آن جدا شوم و به آخرت خود بپردازم.

ای کعبه ی دلها و ای محبوب بندگان؛ خسته ام، دل شکسته ام، بی پناهم، دلم از دنیا گرفته و روحم خسته و از خود گسسته است، از قفس تن آزادم کن و به سوی خود پروازم ده.

پروردگارا؛ به چشم خود می بینم که عده ای چگونه فرامین و دستورات فرزند زهرا(س)، خمینی کبیر را زیر پا می نهند و یا از آن برای بدست آوردن موقعیت و مقام استفاده می کنند و به نفع  خود تغییر و تعبیر می نمایند.

خدایا؛ می بینم که برخی نام امام و ولایت او را وسیله ای برای کوبیدن مخالفین خود قرار داده اند. خدایا؛ این روح آزرده و رنج کشیده ی مرا به سوی خود فراخوان.

هر کسی از ظن خود شد یار من

و از درون من نجست احوال من

بار خدایا؛ تو را سپاس می گوییم که حسین(ع) را آفریدی تا به ما درس شهادت و ایثار بدهد. اینک ای حسین(ع)، با بالی گشاده به سوی تو پرواز می کنم. زیرا دوست ندارم بیش از این، در این دنیای پر از نیرنگ و فریب بمانم.

در پایان از پدر و مادر عزیزم، برادران و خواهرانم، اقوام و خویشان و دوستان حلالیت می طلبم و التماس دعا دارم. دیدارها در قیامت سر حوض کوثر.[۲]

از روی این بنوسید و چاپ و پخش نمایید.

ای خوشا با فرق خونین در لقای یار رفتن

سر جدا پیکر جدا در محفل دلدار رفتن

«نجف نجفی، لشکر:۳۳، تیپ: المهدی،گردان: تخریب، تاریخ: ۶۳/۱۱/۱۸»

آدرس: فارس- داراب- روستای لایزنگان- شهرک ولی عصر (عج)

1. ۱. پیامبر اکرم(ص).

[۲]. شهید نجفی در سال ۶۳ در عملیات بدر در شرق رود دجله (هورالعظیم) در حین انهدام نمودن پل دشمن بعثی، به شهادت رسیده و پیکر پاکش بعد از ده سال به وطن بازگشته و در شهرک ولی عصر (عج) بخاک سپرده شد.

متن زندگی نامه و خاطرات این شهید در اختیار سامانه قرار ندارد؛ در صورت اطلاع لطفا با ما در ارتباط باشید.