شهدای داراب

وصیتنامه شهید والامقام نجفقلی فتحی

بسم الله الرحمن الرحیم

«وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَکُونَ فِتْنَهٌ…»[۱]

به نام الله، پاسدار حرمت خون شهیدان و با درود به پیامبران گرامی بویژه پیامبر بزرگوار اسلام(ص) که ما را به راه راست و به مرگ شرفتمندان رهبری فرمودند.

و با سلام به سالار شهیدان حسین بن علی علیه السلام و سلام و درود به شهدای انقلاب اسلامی و با سلام به امام امت خمینی بت شکن.

این وصیت نامه را در این تاریخ می نویسم و هر لحظه امکان شهید شدن را دارم. من با رضایت خودم عازم جبهه های نور علیه باطل شدم و اگر شهید شدم، از تمام اهل بهروزآباد و تمام اقوام و خویشان می خواهم که مرا حلال کنند.

از مادر مهربانم می خواهم که بعد از شهادتم ناراحتی نکند و از همسرم می خواهم که فرزندم را در راه اسلام تربیت کند و راه امام عزیز را ادامه دهد.

از برادرانم می خواهم؛ که بعد از شهادت من ناراحت نباشند و مانند یک راهنما برای فرزندم حبیب الله باشند. و از خواهرانم می خواهم که بعد از شهادت من زینب وار راه زینب(س) را ادامه دهند و ناراحت نباشند.

اگر خداوند شهادت را نصیب من کرد، من را در امامزاده محمد ماریان دفن کنید و شبهای جمعه مرا فراموش نکنید و اگر خواستید گریه کنید به یاد جسم پاره پاره مولا ابا عبدالله الحسین(ع) گریه کنید.

از روزی که قدم در سپاه گذاشتم، هر لحظه انتظار شهادت می کشیدم. اما این فوز عظیم شهادت نصیب من نمی شد. از شما می خواهم که یک عکس که با لباس فرم سپاه گرفته ام، بالای سرم نصب کنید. چون سپاه را دوست می داشتم و به سپاه عشق می ورزیدم.

و از تمام مردم حزب الله می خواهم که پشت سر روحانیت مبارز باشند و راه امام را که همان راه قرآن است، ادامه دهند. و باز هم از تمام دوستان و آشنایان می خواهم که اگر بدی یا ناراحتی از بنده دیده اند،  من را حلال کنند.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته                                                                          نجفقلی فتحی- مورخه ۱۳۶۴/۱۱/۱۲

[۱]. انفال، آیه۳۹.

متن زندگی نامه و خاطرات این شهید در اختیار سامانه قرار ندارد؛ در صورت اطلاع لطفا با ما در ارتباط باشید.