شهدای داراب

وصیتنامه شهید والامقام محمدرضا شاهرخی

بسم الله الرحمن الرحیم

«رضیت بالله ربا و بالاسلام دینا و بمحمد صلی الله علیه نبیا و بعلی اماما و بالحسن و الحسین و علی و محمد و جعفر و موسی و علی و محمد و علی و الحسن و الخلف الصالح علیهم السلام ائمه و ساده و قاده بهم اتولی و من اعدائهم اتبرء»[۱]

« مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا »[۲]

خواستم شروع به نوشتن چند کلامی از وضع و احوال خود بکنم، اما نمی دانستم که از کدامین گناه در پیشگاه مقدس الهی برای خود داستان بنویسیم. به هر ترتیب بود خودکاری که در دستم بود شروع به نوشتن آنچه که از مغزم می گذشت کرد.

خدایا؛ در حالی به سوی تو می آیم، که قلبی سیاه و روحی تیره دارم. روحی که در برابر یک عمر گناه کردن و غوطه خوردن در کوچه های پر پیچ و خم ضلالت، تیره و تار گردیده است و نمی دانم که اگر بسوی تنها معبودم رهسپار شوم، چگونه خود را از شرمندگی در پیشگاهش بیرون بیاورم.

خدایا؛ اگر یک عمر گناه و معصیت کردم، باز امیدم به تو بود، که بسویت توبه می کنم. و از درگاه مقدست خواهش دارم که تو را قسم به خون شهید حمید خرم و سعید بهنام و عزیز شاطری و مرتضی افروز و دیگر شهدای گرانقدرمان، از سر تقصیراتم بگذر. چرا که می دانم هر چقدر من گناه بکنم، باز به اندازه ی حتی یک ذره از مهربانی و محبت تو نمی رسد. چرا که تویی،«ارحم الراحمین» و من هم عبدی فقیر و مسکین و مستکین…

خدایا؛ اگر در لحظات آخر مرا نیامرزی، چگونه رو در روی آقایم امام حسین(ع) و شهدای عزیزمان و… قرار بگیرم؟

خدایا؛ تو را شکر می کنم که راه چگونه زیستن و چگونه مردن را به من آموختی و اگر کوتاهی بود، از جانب من بود.

خدایا؛ حال که توفیق رفتن به جبهه را به من عطا فرمودی، از تو خواهش می کنم که مرگ مرا شهادت در راه خودت قرار بده. خواهش دارم که در نزد آقایم امام حسین(ع) و دیگر ائمه اطهار شهید به حساب آیم و در نظر مردم.

خدایا؛ تو شاهد باش که من فقط برای رضا تو بود که پا به این مکان مقدس و به قول امام عزیزمان به این دانشگاه الهی نهادم. چرا که من هم می توانستم در همان شهر بمانم و چون دیگران بخورم و بیاشامم و هیچ احساس مسئولیت نکنم! و چرا که می توانستم در کنار پدر و مادرم، برادر و اقوام و خویشانم به خوبی و خوشی این دنیا راضی باشم. اما، اما! نمی دانم چه نیرویی در درونم قرار داده بودی که به من اجازه ماندن در شهر را نمی داد و مرا وادار به آمدن در کنار دوستانی که خواه و ناخواه عده ای از آنها به پیش تو می آیند، می کرد.

خدایا؛ تو را شکر می کنم، که تویی پروردگار من و حضرت محمد(ص) و آل بیت اطهارش علیهم السلام پیامبر و امامان و رهبران من هستند و چه لذتی برایم از این بالاتر که تو معبود من باشی و بهترین بندگان تو، راهبرانم و بهترین کتاب تو، کتابم و من هم بنده ای در درگاه تو باشم. پس خداوندا؛ من را در انبوه یاران درگاهت قبولم فرما، که جز تو امیدم به کسی نیست.

و اما چند کلامی هم برای دوستان و امت شهید پرور دارم که با دست خویش برای آنها می نویسم:

۱- اگر کسی هر بدی از این بنده گناهکار دیده است، خواهش می کنم که مرا ببخشد و هر کس که وصیت نامه ام را می خواند یا ندای آن به گوشش می رسد و یا بالای قبرم می آید و اگر جنازه ام برسد، اقلا لطفی در حق من بکند و بگوید: خدایا من که او را بخشیدم، تو هم او را ببخش و بیامرز.

۲- از دوستان و خویشان خواهشمندم که در دعاهایشان و نمازهایشان مرا فراموش نکنند و یادی هم از ما بکنند.

۳- امام را تنها نگذارید و جبهه ها را گرم نگه دارند و به سوی جبهه ها همچنان که تاکنون به اثبات رسانده اند، مردانه هجوم بیاورید. و این را هم بگویم که بدانید؛ مرگ فقط در جبهه ها نیست، بلکه این سعادتی است که به عزیزانمان روی آورده، که در جبهه ها شهید بشوند و به لقاءالله که بالاترین دیدارهاست، دست یابند. و گرنه همه ما از این دنیا می رویم که:«کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ»[۳] و چه بهتر که مرگمان شهادت در راه خدا باشد، آن هم سعادتی که نصیب هر کسی نمی گردد.

۴- از اعضای بسیج دانش آموزان و دیگر برادران بسیجی می خواهم که بسیج و ناحیه مقاومت را رها نکنند. چرا که این جاها، با خون دل خوردن عزیزان شهیدمان تا امروز نگه داشته شده است و امروز دیگر نوبت شماست که از آن با خون دل محافظت  فرمایید.

۵- از دانش آموزان عزیز خواهشمندم که درس خود را بخوانند و فقط به کتابهای درسی اکتفا نکنند و قرآن و دیگر کتب مفید را هم مطالعه نمایند.

۶- غیبت و تهمت نکنید و به هم دشنام ندهید. وقتی به هم می رسید با خوشرویی با هم برخورد کنید، که خدای ناکرده اعمال بد و ناپسند باعث نگردد بین شما کینه و دشمنی برقرار گردد. قدر دوستان خوب خود را بدانید و در انتخاب دوست دقت کامل داشته باشید.

[۱].

[۲]. احزاب، آیه۲۳.

[۳]. الرحمن، آیه۲۶:( کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ. وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ)؛ هر چه بر [زمین] است فانى‏شونده است. و ذات باشکوه و ارجمند پروردگارت باقى خواهد ماند.

متن زندگی نامه و خاطرات این شهید در اختیار سامانه قرار ندارد؛ در صورت اطلاع لطفا با ما در ارتباط باشید.