شهدای داراب

وصیتنامه شهید والامقام حاجی زارع پور

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام الله و با درود به ابر مرد دنیا، امام خمینی و با سلام به تمام شهیدان انقلاب و جنگ تحمیلی.

سلام مادر؛ امیدوارم که ناراحت نباشید. اگر من شهید شدم، مادر! خواهش می کنم که برایم گریه نکنی. راستی چرا گریه می کنی؟!

و تو ای خواهر؛ چرا گریه می کنی برای من، من چیزی نبودم که بخاطر رفتنم برایم گریه می کنی. ما بهشتی ها را از دست داده ایم، ما که در مقابل آنها چیزی نیستیم، ما فدای امام حسین(ع).

مادر؛ می دانم که الان چه حالی به تو دست می دهد، که با این حرفها غم از دستت ربوده می شود.

مادر؛ تو را به آن طفل شش ماهه حسین بن علی(ع) ناراحت نباش. چون خودت می گفتی:«هر وقت خون حسین(ع) در رگهایتان جریان کرد، به جنگ کفر می روید.» و تنها خواهشی که دارم فقط و فقط این است که گریه نکنی. چون از گریه کردن تو دشمنان دین ما خوشحال می شوند.

و مادرجان؛ الان که این نامه را می نویسم، به جد امام[سوگند] اشک می ریزم، ولی تو نریز و به خواهر و برادرم علی بگو که از بابت من ناراحت نباشند که شهید شدم.

مادر؛ امیدوارم برادرانم همچون بزرگان ما تربیت شوند و به اسلام راستین رو آورند و با افتخار زندگی کنند و با افتخار از دنیا دست بکشند.

مادر جان؛ دلم می خواست یک بار دیگر شما را ببینم، ولی نمی توانم. چون باید در این جا بمانم و از دین و ناموسمان حفاظت کنم. انشاءالله، در صحرای محشر همدیگر را ملاقات خواهیم کرد.

مجلس ختم من را در پایگاه شهید باهنر اجرا کنید. تشییع جنازه من از درب سپاه باشد، سعی کنید مرا در کنار دیگر شهدا دفن نمایید.

خدایا؛ به پیکر پاره، پاره حسین به علی(ع) قسمت می دهم که تا ظهور حضرت مهدی (عج) این پیر مجاهد و این رهبر کبیر و ناجی انسانها را نگهدار.[۱]

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

حاجی زارع پور- ۱۳۶۱/۱/۱

[۱]. آخرین نامه شهید بزرگوار زارع پور به مادرش، که یک روز قبل از شهادتش مکتوب گردیده است.

متن زندگی نامه و خاطرات این شهید در اختیار سامانه قرار ندارد؛ در صورت اطلاع لطفا با ما در ارتباط باشید.