شهدای داراب

وصیتنامه شهید والامقام اسماعیل محبی

بسم الله الرحمن الرحیم

«با سلام و دعای خیر»

حال که این نامه را می نویسم، ساعت ۵/۲ بعد از ظهر است و در چادر با تعدادی از بچه ها نشسته ام. وقتی که شبها به فکر فرو می روم و به مسایل زندگی فکر می کنم، دلم می خواست کسی را داشتم تا با او درد دل کنم. ولی افسوس که در این دنیا کسی محرم اسرار پیدا نمی شود. بهتر از همه خدا را یافتم، و وقتی که این مسایل چنان به من فشار می آورد، به گوشه ای می رفتم و دو رکعت نماز می خواندم و با خدا درد دل می کردم و به خدا شکایت می کردم. آن موقع که فقط و فقط از خدا درخواست حاجت می کردم، او بود که مشکل گشای مسایل من می شد و حال که پا به جبهه گذاشته ام، به همان خدای لایزال قسم می خورم که خجالت می کشیدم که نکند جنگ تمام شود و در صحرای محشر، هنگامی که در مقابل دادگاه عدل الهی به پای میز محاکمه می روم و خدا به من بگوید که در جواب این همه نعمت که به تو داده ام، تو چه کاری برای من کرده ای؟ هیچ جوابی نداشته باشم و سرافکنده بمانم!

و حال به همه می گویم؛ که من با شعور و اراده خود و بدون هیچ گونه اجباری به جبهه آمده ام و بار دیگر با شعور و آگاهی اعلام می دارم:«اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمد رسول الله و علیا ولی الله…»

از خانواده ام می خواهم که بعد از مرگ من نسبت به امام و انقلاب و جنگ، خدای ناکرده بدبین نشوند. زیرا این امام همان کسی است که علی (ع) در نهج البلاغه به آن اشاره دارد و این امام کسی است که با امام زمان(عج) در رابطه است و هیچ برنامه ای را بدون مشورت با امام زمان(عج) انجام نمی دهد. و اگر این معنا را درک کردید، آن موقع است که می خواهید با تمام وجود فدایی او شوید. شما را به خدا قسم می دهم که دست از امام بر ندارید و او را دعا کنید، تا شاید وسیله رستگاری شما شود. و اگر بعد از مرگ من کسی بخواهد سوء استفاده کند و شما را نسبت به بسیج و نیروهای حزب الله، بدبین کند، بشدت با او مقابله کنید و بدانید که مخلص تر از نیروها و بچه های بسیج، کسی وجود ندارد. و اگر به یاد من افتادید، بروید بسیج و بچه های بسیجی را نگاه کنید، مرا میان آنها خواهد دید. زیرا که وجود من با وجود آنها عجین است و اگر می خواهید به من احترام بگذارید، به بچه های بسیجی احترام بگذارید.

والسلام

اسماعیل محبی- ۱۳۶۵/۱۰/۱

شهید اسماعیل محبی

از ویژگیهای خصوصیات اخلاقی شهید اسماعیل محبی (به نقل از یکی از دوستان شهید)

• گنجایش و ظرفیت فکری بالایی داشت.
• ظاهر و باطن وی باهم مطابقت داشت و یکی بود.
• از خود نمایی پرهیز می کرد.
• از دیدن دوستان و آشنایان و سرزدن به اقوام استقبال می کرد و اکثر مواقع صله رحم را انجام می داد.
• به نظم و ترتیب در زندگی اهمیت می داد و تمام کارها را به موقع و منظم و روی برنامه انجام می داد.
• وقت شناس و خوش قول بود.
• همیشه نمازش را سروقت می خواند.