شهدای داراب

وصیتنامه شهید والامقام احمدعلی رضایی

بسم الله الرحمن الرحیم

«وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ»[۱]

به نام الله، پاسدار حرمت خون شهیدان و با درود بیکران به محضر مبارک ولی عصر(عج) و نایب بر حقش خمینی کبیر، با سلام به ارواح طیبه شهیدان و با سلام به رزمندگان اسلام.

اکنون که به یاری خداوند، بسوی جبهه های حق علیه باطل آمدم و سعادت جبهه آمدن نصیبم گردید، که چند صباحی از عمرم را در راه رضای خدا خدمت کنم. آمدم تا به ندای پیر جماران لبیک گفته باشم و دین خود را به اسلام و انقلاب اداء کنم.

خدایا؛ در این لحظه شهادت می دهم به وحدانیتت و حضرت محمد رسول الله(ص) را خاتم الانبیاء و حضرت علی(ع) و یازده فرزندش را امام و پیشوای خود می دانم و حضرت امام خمینی را رهبر و مرجع خود می دانم.

خدایا؛ بسوی تو آمدم و می دانم که بازگشتم بسوی توست. در این لحظه تو را به عظمتت سوگند می دهم که مرگم را شهادت در راه خودت قرار دهی و مرا از این فیض عظیم محروم نگردانی.

حقیر خود را شرمنده می دانم که بخواهم برای شما ملت قهرمان و شهید پرور پیامی داشته باشم. ولی من باب وصیت، چند تذکری به شما برادران و خواهران دارم، که امید است  به آن عمل گردد:

اولین سفارشم به شما این است؛ که دست از امام عزیز بر ندارید و همیشه پشتیبان امام باشید و گوش به فرامین پیامبر گرامیتان بدهید. و پشتیبان ولایت فقیه باشید و نگذارید مشرکان بین شما و امت اصیل جدایی بیندازند.

برادران و خواهران؛ هوشیار باشید و گوش به شایعات دشمنان ندهید و مبادا! از جمهوری اسلامی دلسرد بشوید. مطمئن باشید، که انقلاب شکست نمی خورد و پیروز می شود و جنگ را فراموش نکنید. و به جوانان عزیز توصیه می کنم که بروند و بسوی جبهه ها هجوم بیاورند و نگذارند سنگرهای شهدا خالی بماند. و نگذارید خون شهدا به هدر برود و پیرو شهدا باشید و نگذارید دشمنان سوء استفاده کنند. مساجد را خالی نگذارید، مساجد را پر کنید و دعاها و عزاداری ها را فراموش نکنید. و تمام برادران و خواهران را به اتحاد دعوت می کنم و از آنها خواهش دارم که از تفرقه جلوگیری کنید، که تنها دشمن انقلاب، تفرقه است.

در پایان از کلیه برادران و خواهران می خواهم که با ایادی استکبار و ابرقدرتها در هر لباس و مقامی مبارزه کنید و ترس و خوفی نداشته باشید، که پیروزید.

پدر و مادر عزیزم؛ خواهش می کنم مرا حلال کنید و به برادرانم و خواهرانم و تمام اقوم، که برای رضای خدا مرا حلال کنید…

در پایان از کلیه برادران و خواهران می خواهم که با استکبار و ابرقدرتها در هر لباس و مقامی مبارزه کنید و ترس و خوفی نداشته باشید، که پیروزید.

در پایان از کلیه برادران و خواهران و همشهریان عزیز می خواهم، که مرا حلال کنند.

پدر و مادرم از شما می خواهم که مرا حلال کنید و اگر فرزند خوبی نبوده ام، مرا گذشت کنید.

و خواهشی که دارم این است که در مرگم گریه و زاری نکنید و به یاد سالار شهیدان اشک بریزید و صابر باشید، که خداوند صابران را دوست دارد. اگر خداوند سعادت شهادت را نصیبم گردانید و جسدی از من باقی ماند، در گلزار شهدا در کنار شهدا به خاک بسپارید. و باز تأکید می کنم که شهادت آرزویم است، اگر خداوند بر من منت گذاشت و نصیبم گردانید، خداحافظ شما.

در پایان این شعار همیشگی را با همه زمزمه کنید:

خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار.

والسلام

وصیت نامه عبد خدا، مقلد روح الله

احمدعلی رضایی

[۱]. آل عمران، آیه۱۶۹.

متن زندگی نامه و خاطرات این شهید در اختیار سامانه قرار ندارد؛ در صورت اطلاع لطفا با ما در ارتباط باشید.