شهدای داراب

شهید والامقام غضنفر خسروانی

بسم الله الرحمن الرحیم

– با سلام و درود بر امام عصر مهدی(عج) و نایب بر حقش خمینی بت شکن، درود بی پایان بر پارسایان صحنه های نبرد و سلام بر ارواح پاک و طیبه شهدای صدر اسلام و با درود بر بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران.

خدمت پدر گرامی؛ جناب آقای مشهدی قدمعلی خسروانی، سلام علیکم

پس از تقدیم و عرض سلام، سلامتی شما را از درگاه خداوند متعال خواهان و خواستارم. امیدوارم که همیشه مثل گلهای بهاری شکفته و خندان باشی و هیچ گونه ناراحتی برایت امکان پذیر نباشد. باری، اگر بخواهی از احوال فرزند حقیر خودت، غضنفر با اطلاع باشی، الحمدلله، سلامتی که یکی از نعمتهای الهی است، برقرار است. به جز دور بودن از فیض حضورتان، که آنهم خدا کریم است که این ایام دوری طی شود و چشمم به جمال شما روشن گردد.

پدرجان؛ نامه پرمهر و محبت آمیز شما در بهترین ساعات زندگی بدستم رسید و زیارت گردید و من هم جواب آن را برایت نوشتم، که بدانی فراموشی در کار نیست و نخواهد بود.

زندگینامه بسیجی شهید غضنفر خسروانی

در دوم بهمن ماه سال ۱۳۵۰ دیده به جهان گشود و آخرین فرزند خانواده ی پرجمعیت به شمار می آمد.به خاطر اینکه فرزند کوچک خانواده بود بسیار عزیز کرده بود و هر چه را که می خواست برایش فراهم می آوردند. دوران کودکی را گذراند تا اینکه رسید به دوران دبستان در یکی از روستاهای اطراف ثبت نام در آمد و راهی مدرسه شد. دوران ابتدایی را پشت سر گذاشت و رسید به راهنمایی که در این دوره کلاس کشتی برگزار شد که او هم از جایی که علاقه فراوانی به ورزش داشت وارد کشتی شد و دوره ی استانی برنده ی مدال شد و در رتبه ی اول قهرمان شد. دوران راهنمایی را نیز با موفقیت گذرانید و به دبیرستان رفت که در همان اول دبیرستان چون زمزمه جنگ در همه جای کشور عزیزمان پیچیده بود مدرسه را رها کرد و به جبهه رفت که او هم از طریق بسیج به جبهه رفت با اینکه خانواده اش مخالف بودند ولی او ساز خود را زد و عزم جزم کرد و به ندای رهبر کبیرش امام خمینی (ره) که می گفت مبادا سنگرها خالی بمانند عمل کرد.بالاخره رفت و با امام و شهیدان پیمان بست از وقتی که رفت تا به الان بازنگشت هیچ گونه خبری از او به سمت خانواده اش نرسید مادرش که تاب و تحمل و صبر و قرار را از دست داده بود با وجود اینکه با مرگ دست و پنجه نرم می کرد نتوانست تحمل بیاورد و به دیار حق شتافت.شهید بزرگوار غضنفر خسروانی در کربلای ۵ شلمچه به شهادت رسید که مراسم یادبودی را که از طرف بنیاد شهید اطلاع دادند دیگر از او خبری نیست اجازه دادند که برای او در سال ۱۳۸۵ برگزار کردند و سنگ یادبودی را از شهید به کار گذاشتند.

روحش شاد و راهش پررهرو باد